Marsiya Imam Hussain By||Sardar ali takkar||Ghani Khan|| مرثيه امام حُسینؑ|| سردار علي ټکر||غني خان
مرثيه حُسين د غني کليات مخ نمبر ۳۰۳ د سردار علي ټکر په ښکلي اواز کښی دا قیامت دے کہ معراج دے او کہ ورځ د کربلا ؟ دی دا شګو کښی سرے وینے کہ گلونہ دَ لالہ ؟ سور خمار زهرو کښی ګډ دے ترِنہ ډکہ دہ پیالا څہ پہ جوش ورتہ روان دے دَ مئینو سربالا ولے خپل عاشق تہ اچے د سکروټو کټمالہ چاتہ وۓ ګلاب بچے دے درنہ غواړم حلالہ چا تہ اور صلیب او دار کښی هم خمار شی هم وصال چا نہ سر چا نہ گلونہ ، د ژوند حُسن او کمال نن بادشاه د عشاقانو درراوان دے اے جانانہ شان د مینے درتہ ښائ توان دَ دے خاورے بے توانہ ټول جهان تیاره کښی رپی یو بڅرے ځی روښانہ ګوره سترګے ۓ ځلیږی پہ څہ نوی نور مستانہ ستا منصور ورتہ پسخیږی ستا عیسٰیؑ ورتہ حیرانہ دا دَ ده دَ دړد لمبے دی کہ د نور ستوری روښانہ یو ګلاب ځان لہ روان دے تک تور سوی بیابان کښی یوه سپینہ شمع خاندی د یو قھر پہ طوفان کښی ولے کم خوا تہ روان ۓ اے حُسینہ ولے ولے ؟ کربلا نہ دہ بلا دہ پہ دے شګو کښی څہ ګورے ؟ ولے غم دے لا خایستہ کړے پستے ښکلی سترګے تورے زور او زر اقبال او بخت دے هم هماده هم ۓ سورے یزید خان دے د جهان نن انسان وږے او کمزورے دَ انسان د شان مثال ښئ دے خرڅ شوی رُک غلام تہ دَ سبا د ستوری نور ښئ دَ دے ژمی تور ماښام تہ بره مہ گورہ حُسینہ نن ستا خُداۓ دے ستا جانان نہ مدد کئ نہ فراق کئ ستا دے وخت دَ امتحان ستا اختیار او تقدیر یو شو پہ دِ ورځ پہ دے مکان ستا دَ مینے مستی ګوری زور دی ګوری د ایمان اے د سرو ګلابو څانګے نن ماښام دے د خزان دا کافرے شګے تږے ستا دَ وینو پہ ارمان ځہ ورځہ زما جانانہ ساقی لرے میخانہ کړه دَ سور اور سور خُمار نہ تا لۓ ډکہ پیمانہ کړه اے زما غمګینہ یارہ غم دمینے دے حِصّہ سوز دَ ساز خیشت او خُمار دے دَ یقین مور تلوسہ چا چہ مونتے دے جانان خپل پہ آرام پہ دلاسہ نوم نشان ې مرګي روک کړل وخت ې روکہ کړه قصہ چہ دَ سر سرہ پۓ داؤ کړی مستی حُسن ارمانونہ سرُور زر قسمہ مستی شی خُمار زر رنگہ نشہ ګوره ګوره اې حُسینہ ګوره دغہ دے عیسیٰؑ دغہ مست ملنگ منصور او ابرھیمؑ دربّ اشنا یو پہ دار یو د اور مینځ کښی حُسن ولید دَ دِلبر بے ګناه یو پہ صلیب شو دازغو تاج ې پہ سر ستا د پاره اے حُسینہ دغہ سپین تیغ د شمر هم ایمان دے هم نرتوب دے هم قسمت دے هم باور اې د مینے بل مشالہ رڼا راغلہ دَ سحر دا د قهر طوفان راغے کہ یزید سره لښکر ګوره ګوره پاکہ ربہَّ عجیبہ میدان د جنګ دے یو خوا زور تورے صفونہ بل تش د حُسین ننګ دے یو خوا زور غرور او حرص قت پہ قت او څنګ پہ څنګ دے بل خوا یو مئین ایمان دے مستانہ او پہ غورځنګ دے ربہَّ اوگورہ فرعون نن بیا موسیٰؑ سرہ پہ جنگ دے عجیبہ شین ازمرے دے هم بادشاه دے هم ملنګ دے یو خوا ستر ګي دی د کاڼو هر ضمیر خوړلے زنګ دے د هر یو نظر کښی ګوره نرتوب څہ چہ لیونتوب دے د آدم د شان قصہ دہ کلک یقین د سړیتوب دے ټول جهان توره تیاره ده دوئ د نور لیدلے خوب دے جنګ پہ تاج کئ نہ پہ تخت جنگ پہ حق د سړیتوب دے دا مغروره فرعون ناست دے کہ یو مست ببر حیوان یخ بے رحمہ چمچمار چجہ شوے پہ ډیران مری د تندی وهی لتے ړوکی ړوکی ماشومان چار چاپیره تے ولاړ دی قطارونہ لښکریان یو یو ګُل د تندے ریژی دَ رسولؐ د کُلستان او یزید ولاړ دے اورې دا سلګئ او هاۓ سوران دا بلا د کربلا وُ نیم لیوه او نیم شیطان پہ دُنیا کښی دی تیر شوی ډیر بے رحمہ بلاګان داسي ظُلم نہ دے شوے نہ بہ اوشی پہ جهان دَ چینے پہ غاړه مړه شو ټول دَ تندے ماشومان آخر چغہ کړه حُسینؑ نر بچے زه د حیدر یم څہ کہ نن یم اوږے تږے زه پہ اصل شیر ببر یم راشہ اوگورہ فرعونہ د حیدر ؓ د وینے اور لږ راؤ دانگہ میدان تہ چہ ښکاره کړو سره زور خو یزید تے شاتہ پټ شو چار چاپیره جنګ شروع شو کربلا پہ وینو رنگ شوہ بیابان ډک د نارو شو دا دَ لسو او دَ زرو جنګ خو نہ وی قتلِ عام وی پہ لکھا پہ زرو خرڅ دَ خپل حِرص هر یو غُلام وي د حُسینؑ ملګري واړه پہ نرتوب کښی حیدَری وو خو سیلاب د تورو ډوب کړه کہ سل ځلہ ازمری وو سترګے تږے خوږ یواځے حُسینؑ اوکتَل آسمان تہ وو علؓي مُسکے ولاړ ې کتل ښکتہ میدان تہ وے اے حُسینہؑ زمونږ وینہ تل دہ خُداۓ لہ بهیدَلے ستا نیکہؐ او باباؑ دواړو څو څو ځلہ بیَولے اور بس اور دے اے بچیہ چہ پاکیږی پے فولاد دَ شهید وینہ مستیږی تل پہ تورہ دَ جلّاد ټول جهان تیارو کښی ګیر وُ خپل غیرت ایمان ي هیر وُ چہ بندہ د بل بندہ شی ډیر نسلونہ کړی برباد زور هم زهر هم شراب دي د سړی نہ ځان خطا کړی د غرور ماڼې وی دنګہ خو کچہ ې وی بنیاد د آدم نوسا نوسو کښی نہ بادشاہ شتہ نہ غلام خپلہ خیټہ سړے سپے کړی سړیتوب ې شی برباد بل پہ مکر پہ فریب پہ دھوکہ پہ چل ولونو نیم لومبړ نیم ازمرے وی پہ خپل عِلم کښی اُستاد رحم روک شی ظُلم ډیر شی سړیتوب دَ سړی هیر شی یو سور اور ترینہ چاپیر شی هر څوک خپل عذاب کښی ګیر شی قانون مړشی زور نادِر شی نر تالا ګیدړ دلیر شی بي غيرتہ غیرتمند شی سپے غړمبیږی ببر شیر شی زر شی زور د هر چا خان شی خوار غریب پہ ژوند ستومانشی بد خنزیر د هر چا پلار شی کہ خنزیر سرہ ډیر مال شی وزیر غل امیر ډاکو شی ایماندار پہ سیند لاهو شی روغ بہ مری یا بہ غل کیږی چہ ټول غلہ ترینہ چاپیر شی ټول وطن یو تور ځنګل شی یو دَ بل پہ غوښہ پائ ځناور ترے امان غواړی چہ انسان پہ کمہ تیر شی علم چل شی مذهب دام شی رنګ حلالو کښی حرام شی هر سبا لکہ ماښام شی ژوند پہ تور آفت کښی ګیر شی دغہ وخت کښی د خُداي رحم او رحمت پہ جوش کښی راشی چرتہ غلے د چا کور کښی یو حُسینؑ پکښی پیدا شی چہ دے ښہ کلک پهلوان شی ورتہ جوړه کربلا شی مرګ لہ نوی معنیٰ ورکی ژوند کښی نوی رڼا راشی آخر چرتہ پہ سپرلی کښی پے باران او پړقا راشی ناګهانہ وچ صحرا ټول سره ګُلونہ د لالہ شی ځہ ورځہ ورځہ حُسینہؑ پہ خپل بخت شُکر ګزار شہ ستا شمر سره نیټہ دہ سپیلنے د مخ د یار شہ کہ رښتیا پے تا مئین ې پہ خندا ورتہ تیار شہ اے پہ غم سوی گلابہ وارشہ څملہ پہ قرار شہ حُسینؑ اووے مرحبا دا ارزانہ ده سوده کاش چہ وے مې پہ تنا قط سرونہ پہ زرها hussainzindabad #karbala #marsia_hussain#
No comments:
Post a Comment